คนเราอยู่ที่ไหน ๆ ก็ต้องมีเพื่อนถูกไม๊ค่ะ เพื่อนที่เราจะเล่าให้ฟังในวันนี้ทำให้เราประทับใจสุด ๆ ไปเลย นับถือกันเหมือน ญาติพี่น้อง กลับมาเมืองไทยแล้วก็ยังติดต่อกันตลอด ด้วยความบังเอิญว่ารัฐที่เราไปอยู่ (Nashville, TN) มีคนเอเชียอยู่เยอะมากกกกกก หลายเชื้อชาติเลยทีเดียว ทั้งเวียดนาม จีน เกาหลี และที่เราว่าเยอะที่สุด คือ คนลาวค่ะ ด้วยความดีใจว่ายังไงชั้นจะไม่อดส้มตำแล้ว ในเมื่อมีคนลาวอยู่ทั่วเมืองแบบนี้ ฮ่า ๆ คือเรื่องเดียวที่เรากังวลที่สุดก่อนมาที่นี้คือ ไม่มีส้มตำกินค่ะ ฮ่า ๆๆๆ จริง ๆ นะเพราะเราติด กินรสชาติอาหารไทย และชอบกินส้มตำ ที่สุดในสามโลกเลย เราว่าเพื่อนหลายคนก็เป็น
เรามีเพื่อนเป็นคนลาวได้เพราะเพื่อนอเมริกันแนะนำให้รู้จักค่ะ ตอนแรก ๆ เพื่อนคนลาวก็มีหยั่งเชิงนะ ถือตัวกับเรา พอสมควรเลยทีเดียว เพราะเค้าก็ได้ยินมาว่าคนไทยดูถูกคนลาว เราก็แบบด้วยความอยากกินส้มตำ ตีซี้อย่างรวดเร็ว ฮ่าๆๆๆ ไม่ใช่ค่า เราเป็นคนเข้ากับคนง่าย friendly ว่างั้นเถอะ บ้าบอไปตามประสา เค้าเห็นว่าเราไม่ได้เหมือนคนไทยที่เค้าได้ยินมาเค้าเลยรับเราเป็น เพื่อนค่ะ ที่บ้านเราสอนมาว่าห้ามดูถูกคน และเราไม่เคยแบ่งเพื่อนฝูงที่เชื้อชาติและสีผิว ไม่ว่าจะ ชาติไหนเราเฮฮาได้ตลอด อ่านต่อทางนี้ค่ะ
No comments:
Post a Comment