Saturday, September 29, 2012

ระวังภัย ใบสั่ง (Ticket)

การขับรถในอเมริกา ถือเป็นเรื่องที่ทำให้คนไทยที่เพิ่งมาที่นี่ค่อนข้างสับสนอยู่พอสมควร อาจจะเรื่องของเลนส์ของถนน หรือพวงมาลัยคนขับที่ตรงข้ามกับไทย, กฎจราจร และ ป้ายจราจร เต็มไปหมด ไม่รู้ว่าเป็นโชคดีหรือโชคร้ายของเรา ที่ไม่เคยมีรถตอนที่อยู่เมืองไทย แต่ก่อนมาอเมริกา ก็ไปเข้าคอร์สเรียนขับรถพอเป็นพิธี ขับยังไม่คล่องเลยค่ะ  แต่ก็ผ่านการสอบใบขับขี่ และได้ใบขับขี่สากลมาเชยชมจนได้

เรามาอยู่รัฐเวอร์จิเนีย มันเป็นเรื่องจริงอย่างหลายๆคนที่นี่พูดค่ะ ว่าถ้าไม่มีรถ ก็เหมือนไม่มีขา เรามาอยู่ในแถบชานเมืองเสียอีก ซึ่งแน่นอนว่าจำเป็นต้องใช้รถในการเดินทาง แต่จะว่าไปรถบัสประจำทางที่นี่ก็มีนะค่ะ แต่มีคนใช้บริการน้อยมากๆ และนานน๊านจะมาที(แต่ก็ตรงเวลา) ส่วนรถไฟฟ้าจะมีก็แถวตัวเมืองใกล้ Washington DC นั่นหล่ะค่ะ

ตอนเราเริ่มขับรถที่ในอเมริกาใหม่ๆ ใช้เวลาไม่กี่วันค่ะก็เริ่มคล่อง และชินเส้นทาง อาจจะเพราะโชคดีที่ไม่สับสนเรื่องเลนส์ และกฎหมายที่นี้เค้าจะไม่อนุญาติให้ขับไว จะมีการควบคุมความเร็ว (Speed Limit) ตลอดเส้นทาง มากน้อย แตกต่างกันค่ะ เราอยู่ในเขตที่เค้าอนุญาติให้ขับได้ไม่เกิน 25 หรือ 35 ไมล์/ชม แค่นั้น มันเลยเข้าทางนักขับมือใหม่อย่างเรา ตอนนั้น เราใช้ใบขับขี่สากลในการขับค่ะ (International Driver License)  แต่เพิ่งมารู้ทีหลังว่าเค้าไม่อนุญาติให้คนที่มีเพียง ใบขับขี่สากลขับรถได้ในรัฐเวอร์จิเนีย จะขับรถได้จริงๆก็ต้องได้ใบขับขี่ของรัฐเวอร์จิเนียก่อนถึงขับได้  แต่เราก็ไปสอบใบขับขี่หลังจากที่เข้าเดือนที่ 2 ของการมาอเมริกา (ก็ถือว่ารอดตัวไป)

ใครมาอเมริกาก็จะรู้ค่ะว่า เป็นประเทศที่เหมาะสำหรับการขับรถเที่ยวเป็นอย่างมาก เป็นสวรรค์ของคนชอบขับรถท่องเที่ยวจริงๆ ระบบการจราจรที่นี่ดีมาก รวมทั้งโครงสร้างพื้นฐานต่างๆ ก็เอื้ออำนวยให้ขับรถได้อย่างสบาย  แต่มีอยู่อย่างนึงที่ทำให้การขับรถที่นี่อาจเป็นนรกของใครหลายๆคน รวมถึงเราด้วย เพราะที่นี่ ตำรวจจะเข้มงวดมากๆ ใครทำผิดกฎนิดๆหน่อยๆ มีหวังถูกให้ใบสั่ง (Ticket) แน่ (คนไทยหลายๆคนที่มาใช้ชีวิตอยู่อเมริกามักมีประสบการณ์ได้รับใบสั่งจากตำรวจจราจรมาแล้วทั้งนั้น จนมีเรื่องเม้าท์กันว่า ถ้ายังไม่ได้ใบสั่งแสดงว่ายังมาไม่ถึงอเมริกา55 ) อ่านต่อทางนี้



Thursday, September 27, 2012

เพื่อนคนลาวที่น่ารัก น่าฮัก‏


คนเราอยู่ที่ไหน ๆ ก็ต้องมีเพื่อนถูกไม๊ค่ะ เพื่อนที่เราจะเล่าให้ฟังในวันนี้ทำให้เราประทับใจสุด ๆ ไปเลย นับถือกันเหมือน ญาติพี่น้อง กลับมาเมืองไทยแล้วก็ยังติดต่อกันตลอด ด้วยความบังเอิญว่ารัฐที่เราไปอยู่ (Nashville, TN) มีคนเอเชียอยู่เยอะมากกกกกก หลายเชื้อชาติเลยทีเดียว ทั้งเวียดนาม จีน เกาหลี และที่เราว่าเยอะที่สุด คือ คนลาวค่ะ ด้วยความดีใจว่ายังไงชั้นจะไม่อดส้มตำแล้ว ในเมื่อมีคนลาวอยู่ทั่วเมืองแบบนี้ ฮ่า ๆ คือเรื่องเดียวที่เรากังวลที่สุดก่อนมาที่นี้คือ ไม่มีส้มตำกินค่ะ ฮ่า ๆๆๆ จริง ๆ นะเพราะเราติด กินรสชาติอาหารไทย และชอบกินส้มตำ ที่สุดในสามโลกเลย เราว่าเพื่อนหลายคนก็เป็น 



เรามีเพื่อนเป็นคนลาวได้เพราะเพื่อนอเมริกันแนะนำให้รู้จักค่ะ ตอนแรก ๆ เพื่อนคนลาวก็มีหยั่งเชิงนะ ถือตัวกับเรา พอสมควรเลยทีเดียว เพราะเค้าก็ได้ยินมาว่าคนไทยดูถูกคนลาว เราก็แบบด้วยความอยากกินส้มตำ ตีซี้อย่างรวดเร็ว ฮ่าๆๆๆ ไม่ใช่ค่า เราเป็นคนเข้ากับคนง่าย friendly ว่างั้นเถอะ บ้าบอไปตามประสา เค้าเห็นว่าเราไม่ได้เหมือนคนไทยที่เค้าได้ยินมาเค้าเลยรับเราเป็น เพื่อนค่ะ ที่บ้านเราสอนมาว่าห้ามดูถูกคน และเราไม่เคยแบ่งเพื่อนฝูงที่เชื้อชาติและสีผิว ไม่ว่าจะ ชาติไหนเราเฮฮาได้ตลอด อ่านต่อทางนี้ค่ะ


Wednesday, September 19, 2012

ประสบการณ์หฤโหดในการสอบใบขับขี่ที่ DMV อเมริกา

ณ ดินแดนอันไกลโพ้น ดินแดนอันศรีวิไลซ์ที่ใครๆต่างหมายปองว่าจะต้องมาอยู่ให้ได้ซักครั้งในชีวิต คือ ประเทศ อเมริกา เป็นประเทศที่ขอวีซ่าก็แสนจะยากลำบากแล้ว การทำใบขับขี่ที่นี่ก็ยากแสนยากไม่แพ้กัน (เอ๊ะ หรือชั้นคิดเองคนเดียว ? ) 

โอเค เริ่มเลยละกัน จะขอเท้าความก่อนว่า เราก็เป็นเพียงแค่ผู้หญิงที่แสนจะบอบบางร่างน้อยคน
นึงที่อยากมาตามหาความฝัน จินตนาการ และแรงบันดาลใจที่นี่.......... ฟังแล้วดูดีจังแฮะ จริงๆแล้วก็แค่เบื่อหน่ายการงานที่ไทยที่ทำมาปีนึง แล้วอยากจะเที่ยวเล่น ฝึกภาษาต่อก็แค่นั้นเองแหละ โดยมีพี่สาวที่เรียนโทที่นี่เป็นคนคอยจัดแจงหาที่เรียนที่อยู่ให้ เลยผ่านวีซ่า F1 (วีซ่านักเรียน) มาได้อย่างสบายบรื๋อ (ขอบคุณนะฮ้า)

ที่ที่อยู่คือ รัฐ Virginia ซึ่งเป็นรัฐที่ค่อนข้างอยู่นอกเมือง โดยบ้านแถวที่อยู่นั้น ไม่มี bus ไม่มี subway การสัญจรเดินทางเลยจำเป็นต้องมีรถขับเท่านั้น!! และที่ Virginia จะใช้ใบขับขี่แบบ international แบบที่ทำจากไทยไม่ได้นะจ๊ะ ต้องทำใหม่จ่ะ เพราะกฎการจราจรของที่นี่ไม่เหมือนบ้านเรา เอาละฟะ ในไทยชั้นยังขับได้แล้วเลย (เพิ่งทำใบขับขี่มาเมื่อ 2 เดือนก่อนจะมา) การสอบใบขับขี่ที่นี่มันจะยากอาร้ายย ใครๆก็บอกกันว่าที่นี่ขับง่ายมั่กมาก....... ฮึ สอบใบขับขี่ที่นี่หมูๆ ชั้นผ่านอยู่แล้วละย่ะ กระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ในใจ 

การสอบใบขับขี่ที่นี่ก็จะแบ่งเป็นการสอบข้อเขียน กับ สอบปฏิบัติเหมือนในบ้านเรา แค่เพียงไม่ต้องมีอบรมเท่านั้น โดยเริ่มจากเตรียมตัวสอบข้อเขียน ก็ดูตัวอย่างข้อเขียนจากในบล็อกนี้เนี่ยแหละ เพื่อนพี่สาว กับ พี่สาวเป็นคนทำแล้วจัดแจงมาให้ฝึก โฮะๆนี่ชั้นช่างเป็นคนโชคดีซะจริงเลย ไม่ต้องมานั่งหาเองให้เมื่อยตุ้ม เพื่อนพี่สาวบอกว่าถ้าทำตัวอย่างข้อเขียนได้หมด ก็ผ่านอยู่แล้นนน ไม่มีปัญหา (สบายตรู) อ่านต่อทางนี้ค่ะ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...